In een wilg hebben ze een broedholte gehakt maar of deze gebruikt gaat worden is af te wachten. De Groene Spechten maken meestal een drietal holtes waar ze er een van uitkiezen. Alles is afhankelijk waar zij vinden wat het veiligst is. Verstoring is zoals ik al heb beschreven een belangrijke factor om te gaan broeden. Omdat de broedholte,welke ik ontdekt heb, tegen de parkeerplaats aanligt en nog niet bewoont is denk ik dat ze elders zijn gaan broeden. Het verschil tussen man en vrouw Groene Specht is te zien aan het rode aan de kop. De man heeft een rode vlek onder het oog en de vrouw niet.
Als je rustig op een stoeltje aan de ingang van de tangkoel gaat zitten komt er van alles voorbij. Een Eekhoorn komt poolshoogte nemen en de huismussen uit de buurt komen wat zaden of insecten verorberen.
Ook krijg je af en toe een serenade van de echte zangers. Allereerst de Heggenmus, afgelost door de Zwartkop en weer de loef afgestoken door de Zanglijster. Alle drie schitterende zangers met verschillende hoge en lage tonen. Uiteraard mag je de merel niet vergeten die zich ook laat horen. Een Bosmerel is misschien wel dezelfde Merel als in de achtertuin maar in het bos lijkt hij mooier.
Wat mij en "uiteraard ook de hengelaars welke regelmatig bij de Tangkoel te vinden zijn "opvalt dat diverse Spreeuwen een oud spechtehol gebruiken voor hun eigen nest. De Spreeuwen blijven af en aan vliegen om hun jongen te voeren. Het loont zich natuurlijk als hengelaar om niet alleen naar de dobber te kijken maar ook naar alles wat rondom de tangkoel groeit kruipt en vliegt.
Op het water dobberen meestal ook wel verschillende vogels. De Wilde Eend is er uiteraard aanwezig. Meestal de uitgave van de originele soort maar soms een bastaard, maar ook deze kunnen mooi zijn zoals op de foto. Tussen de rotzooi links van het bruggetje zit de Waterhoen te scharrelen. Een paartje Meerkoeten zullen er dit jaar ook wel weer broeden.
Een vissende concurrent van de hengelaars is de Blauwe Reiger. Letterlijk schreeuwend komt hij soms aanvliegen om te melden dat hij er is. Uiteraard pikt hij zijn visje mee maar een veelvraat als de Aalscholver is hij niet. Ik ga regelmatig naar de Tangkoel om de vorderingen van de diverse vogels te fotograferen. Dus tot de volgende blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten