zondag 22 juni 2014

HET NULDERNAUW


In maart 2011 zijn we om de "vastelaovund" te ontvluchten een paar dagen naar Nijkerk getogen. Vanaf de tijd dat ik Vogelaar ben hou ik altijd rekening met vogelgebieden in de omgeving van ons reisdoel. Centraal in Nederland is overal wel water en dan is er in de winter altijd wel wat te zien. Aangekomen in Nijkerk ben ik s'avond even poolshoogte gaan nemen bij het nuldernauw. Het nuldernauw staat rechtstreeks in verbinding met het veluwemeer en is rustplaats en overwinterplek voor vele wintergasten. Vanuit het hotel met de auto 5 minuten rijdend aangekomen bij het nuldernauw. De auto onder aan de dijk geparkeerd en vol verwachting de dijk opgelopen. Boven aangekomen werd mijn verwachting volop overtroffen. Duizenden watervogels, hoofdzakelijk smienten die met hun gouden kopjes rustend het nuldernauw bevolkten.













Jammer genoeg moest ik weer terug naar het hotel maar wel met de zekerheid dat ik hier morgenvroeg weer terug zou komen.
Het weer deze vakantiedagen was koud maar wel helder met veel zon. De volgende morgen in alle vroegte opgestaan en in de schemer aangekomen bij het nuldernauw.
Toen de zon in de rug opkwam  en ik voorzichtig de dijk opliep kreeg een vogelpanorama te zien wat ik tot op heden nooit meer heb gezien. Buiten de duizenden smienten zaten er grote groepen grutto's en wulpen. Uiteraard waren hier ook diverse soorten ganzen aanwezig. Grauwe, grote Canadese en de exotische nijlganzen waren er met velen aan het foerageren . Langs het nuldernauw kan men over de dijk lopend of fietsend richting het veluwemeer zich vergapen aan diverse eendensoorten en steltloperachtigen. Op een rij palen zaten aalscholvers en scholeksters.











Ook diverse soorten meeuwen waren hier te vinden. Tureluurs zochten het slik af naar iets eetbaars. In de verte stonden 3 lepelaars uit te rusten van een verre reis uit het zuiden . Waarschijnlijk een van de eerste die terug waren. 





Drie vroege ochtenden ben ik aanwezig geweest en elke keer weer was het een genot om dit alles te zien.  Lopend langs het nauw zag ik nonnetjes, wintertalingen, een grote zaagbek en in de weide een groepje goudplevieren. Ver weg, maar toch gezien.










Uiteraard zie je hier  reigers en wilde eenden maar ook bergeenden.  In het smallere gedeelte zwom een Indische gans op een afstand van nog geen 5 meter.  Al met al een prachtige omgeving voor de vogelaar.











Het jaar erop zijn we weer in de buurt geweest nu ter hoogte van het veluwemeer. Omdat het net na een koude periode was, was het veluwemeer nog gedeeltelijk bevroren en waren er minder vogels en ook minder soorten.  Toen waren er wel wilde zwanen. Een soort die bij koude winters hier overwintert. Ik heb deze soort samen met de kleine zwanen ook wel eens gezien in de uiterwaarden van Aayen aan de Maas.












Deze winter zag je ook groepjes  kemphanen tussen de kieviten zitten. Grote groepen brandganzen waren aanwezig om te rusten op het water en om later op de dag te gaan foerageren op de weilanden in de buurt.











Er is altijd wel wat te zien zoals een kokmeeuw liggend in het gras genietend van de ochtendzon . Of een rietgors die al zijn mooiste lied laat horen om de vrouwtjes te lokken .












Bij het bezoeken van dit gebied heb je altijd wel geluk nodig. Ik ben hier later nog wel eens terug geweest maar meer dan veel regen en weinig vogels heb ik niet gezien. Wel blijkt dat waar je ook in Nederland bent er zijn altijd en overal vogels te zien zijn.


Voor de goede orde in deze drie dagen hebben we  in Utrecht een rockshow, de stad Amsterdam en het strand van Scheveningen gezien, dus zeker niet alleen vogels. Twee uurtjes per dag leverden  350 stuks aan foto's op.