donderdag 30 januari 2014

VLIEGENVANGERS

Ik wil nu de vliegenvangers met jullie bespreken. Aan de spitse snavels kun je deze herkennen. Toch zijn er soorten doe hier overwinteren en dan veranderen in  zaadeters. De vliegenvangers zijn schitterende vogels om te zien en te horen.

Allereerst bekijken we de tapuiten.  Het hele jaar veel voorkomende is de roodborsttapuit.  Deze vogel broed volop in vooral braamstruiken. Als je ze op een plek hebt gezien kun je er van op aan dat je ze steeds weer op dezelfde plek te zien krijgt. Zoals je ziet is het mannetje erg mooi maar een vrouwtje mag ook gezien worden.


De tapuit is weer anders gekleurd veel lichter en met een oogstreep. Deze vogel zie je meestal op zanderige gronden niet egaal maar met veel hobbels. Schitterende vogel en goed benaderbaar.


Een vogel die soms ook wel verwisseld wordt met de roodborsttapuit is het paapje.  Als je deze naam noemt bij niet vogelaars denken die dat je niet goed wijs bent. De paapjes tref je regelmatig op weideraden aan waarvan af  ze jagen op insecten. De foto van het paapje was een van mijn eerste vogelfoto's.





 Ook tot de vliegenvangers behoren de rood en de blauwborst.  De eerste is bij bijna iedereen bekend de tweede niet.  Prachtige vogels die ook nog een schitterend lied kunnen laten horen. Een foto maken van een roodborst  is relatief gemakkelijk. In de winter tref je ze ook in velen tuinen aan.

                                                   
 De blauwborst is alleen  in het broedseisoen te zien.  Tijdens de  bals zingt hij zijn hoogte lied voor de vrouwtjes. Dat is het moment om de beste foto's te maken.  De meeste foto's van de blauwborst heb ik op de grote Peel gemaakt.

Ook de zwarte en de gekraagde roodstaart zijn vliegenvangers .  De zwarte roodstaart broed veel op fabrieksterreinen.  Bij Nibostone, een natuursteen bedrijf  broedde er een boven een steenzaag. Ze trokken zich niets aan van het lawaai en kwamen via een opening in het dak bij hun nest. Een probleem is wel hoe krijg je de jongen naar buiten. Dit maal heb ik er voor gezorgd en de ouders gingen gelijk de jongen voeren. De prachtige  gekraagde roodstaart is een vogel die in de bossen voorkomt . Niet zo talrijk maar toch regelmatig te zien.

Ten slotte zijn er ook nog grauwe en bonte vliegenvangers. In het Sauerland heb  ik  de meeste grauwe vliegenvangers gezien.  Vanuit een boom vangen deze vliegenvangers hun prooi en vliegen weer terug naar hun uitkijkpost. Ik  kon hier wel een uur van genieten.

Een vogel die ook een vliegenvanger is de nachtegaal. Deze vogel wil ik deze zomer alleen maar om zijn zang gaan gaan zoeken en fotograferen.

Tot slot veel van deze vogels zijn regelmatig te zien alleen herkennen de meeste hen niet en zeggen dat is een mus. Hopelijk heb ik jullie kunnen helpen om deze vogels te herkennen.











De laatste twee vliegenvangers foto's gemaakt in de Boekend en in Willingen.

dinsdag 21 januari 2014

REIGERS

Nederland is een land van water. Waar je ook komt zijn zie je water. Plassen,
rivieren, kanalen, beken en grachten.  Deze wateren trekken natuurlijk vele vogels aan . Veel vogels gebruiken de oevers voor te broeden en de watervogels voor eten en veiligheid.  Een van de soorten die er veel voorkomen zijn de reigerssoorten.

De meest voorkomende is de blauwe reiger. Een gewone verschijning langs alle wateren, alhoewel gewoon.  Zoals de meeste reigersoorten zijn is ook deze blauwe reiger prachtig om te zien.  Zijn mooie kleuren van grijsblauw, zwart en wit getooid met schitterende  veren vormen een prachtige verschijning. Bekijk ze maar eens goed als je ze ergens doodstil ziet staan. De reigers leven voornamelijk van vis. Af en toe gaat er ook een kikker in maar een jonge meerkoet of wat anders levend voer is niet veilig. Vroeger zag je ze alleen In het buitengebied maar tegenwoordig komen in alle steden voor.  Een voordeel hiervan is ook dat je ze goed van dichtbij kunt bekijken. In Nederland komen op diverse plekken grote kolonies broedende blauwe reigers voor.

Een steeds meer voorkomende reigersoort  is de grote zilverreiger.
Voor jaren terug waren deze reigers zeldzaam maar de laatste jaren komen  ze veel voor. Op natuurgebied "de Banen" heb ik er wel eens  13 gezien.  Vooral als ze wat dichter bij de kijkhut komen kun je deze vogels op de banen mooi bekijken. Hij is eleganter dan de blauwe reiger om te zien. In de Oostvaardersplassen kun je broedende grote zilverreigers waarnemen.








Ook de kleine zilverreiger is een in Nederland voorkomende reiger.  In Limburg is hij niet zo talrijk maar elders in het land zijn ze veel meer aanwezig.  Ook zijn er broedgebieden waar jaarlijks vele kleine zilverreigers worden grootgebracht.  


Andere reigerssoorten zijn purperreigers en de roerdompen welke in Nederland niet zeldzaam zijn alleen zul je ze zeker niet overal zien.

Zeldzamere soorten zijn ralreiger, koereiger, groene reiger en de kwak.



Vorig jaar zaterdag zaten er 2 kwakken op de visvijver in Grubbenvorst. Omdat ze zo zeldzaam waren kwamen de vogelaars eropaf om deze mooie reigerssoort te zien.
Ze waren niet schuw hierdoor kon je er mooie foto's van maken wat ook is gebeurd. Doordat het zo dichtbij was ben ik er regelmatig geweest.









Als je rond deze vijver loopt valt ook op dat er nog veel meer andere vogels te zien  waren,
maar de kwak was de trekpleister.

Al met al zijn de reigers altijd het bekijken waard.

zaterdag 18 januari 2014

GANZEN

Nederland is een echt ganzenland. Veel ganzen zijn het hele jaar in ons land aanwezig. Jaarlijks broeden vele soorten in ons land.  De  meest voorkomende is de grauwe gans.

Overal zie je deze Ganzen zitten .  Overdag op graslanden en s,nachts op kleine en grote wateren .  Gras is voor de meeste soorten  het hoofdvoedsel.  Toch zie je ze op het water ook wel duikelen (op hun kop staan in het water ) zoekend naar waterplanten.  Verder zijn de ganzen op het water voor hun veiligheid. Er broeden in Nederland ook  grote Canadese ganzen en Brandganzen. 


S'winters zie je veel meer soorten ganzen.
Duizenden kolganzen bezoeken ons land. Ook zijn dan de brandgangen in grote groepen aanwezig. In Limburg zitten ze dan meestal in de uiterwaarden van de Maas. Dit jaar zijn er nog niet zo'n grote aantallen aanwezig vanwege de hoge temperaturen.








Tussen de groepen ganzen zie kleinere groepen toendrarietganzen , Indische ganzen, en de exotische Nijlganzen. De Egyptische Nijlgans is voor jaren ergens ontsnapt en is nu in Nederland overal aanwezig.


Ook zie je af en toe  zeldzame eenlingen zoals de sneeuwgans, dwerggans  en de roodhalsgans tussen de andere ganzen zitten. In Limburg zie je af en toe een rotgans die hier zeldzaam is maar op andere plekken in Nederland zijn ze met grote groepen te zien.  Ook zijn er soms ondersoorten te zien b.v. Kleine Canadese gans.  De zeldzamere ganzen zijn meestal onsnapte ganzen wat te zien aan een ring aan hun poot.  Wat je ook regelmatig ziet zijn ganzen die uit  twee soorten zijn voortgekomen. Dit zijn de hybride ganzen. Grauwe ganzen gaan regelmatig vreemd met b.v. Een grote  Canadese gans.  In de herfst en in het voorjaar zie je grote groepen ganzen vliegen op weg naar broed of overwinteringen gebieden. 

De hierboven beschreven ganzen heb ik gefotografeerd maar er zijn nog meer ganzen te zien.  Ik heb zelf wel een op een winterse morgen in de uiterwaarden van de maas  7 soorten ganzen  gezien.  Op de Foto's zul je zien hoe divers en mooi ganzen zijn. Toch kan het een plaag worden en worden ze met duizenden afgeschoten. 









dinsdag 7 januari 2014

DE VOGELGIDSEN

De uitrusting van een beginnende Vogelaar bestaat in het begin uit een verrekijker en een vogelgids. De kijker is van een redelijke prijs en vogelgidsen zijn er in alle maten en prijzen. Op het ogenblik met de huidige techniek is een iPhone al voldoende om te kijken welke vogel je hebt waargenomen. Heb je het geluid dan kan dit ook nog via speciale app's nagegaan worden wat het voor een vogel was.


Zelf ben ik na een bepaald moment de waarnemingen gaan melden op waarneming.nl waar deskundigen je wel corrigeerde als je verkeerde vogel had ingevuld. Uiteraard kan dit het beste met foto. Dit is dan ook de reden dat ik elke waarneming voorzie van een foto.


In het verre verleden lag dit wel anders. In het begin van de vorige eeuw was fotograferen moeilijk en duur. Waarnemingen welke gedaan werden waren voorzien van een beschrijving en of tekening van de waargenomen vogel.  
Naslagwerken waren er ook niet zo veel voorhanden zodat de kring van vogelaars waarin men verkeerde je veel informatie verstrekken  kon.

Pionier op het gebied van verstrekken van informatie was J.P.Thijse.
J.P.Thijsse was veldbioloog en schreef in 1903 " Het Vogeljaar "
Hierna gaf hij "Dit Vogelboekje" uit een echte vogelalmanak van begin 1900.

Ook werd hij gevraagd voor het schrijven van de bekende verkade albums.
In de verkade albums kon men gespaarde plaatsjes plakken . Het waren meer natuuralbums en geen speciale vogelalbums.


Andere bedrijven gaven die tijd ook vogelboeken uit waarbij men plaatjes kon sparen. Een goed voorbeeld is de koffiefabriek Tiktak. In 1924 en in 1927 werden 2 delen  van het vogelalbum uitgebracht. Anders dan de verkadealbums kon men de plaatjes niet inplakken maar in speciale venster insteken. De plaatjes zijn stuk voor stuk juweeltjes .



Ook de van Delft koekfabriek gaf albums uit genaamd " Hoe heet die vogel "
Deel  1 en 2 . Ook hierin kon men gespaarde plaatjes plakken. De schrijver van deze boekjes is Jan.P.Strijbos. Omdat deze boeken kleiner van formaat waren konden deze al gebruikt worden als vogelgids.

Zelf heb ik buiten deze oude uitgaven meerdere vogelboeken die mij af en toe helpen om een vogel te herkennen. Ik moet wel bekennen dat door de site waarneming.nl ik soms te lui ben geworden om het zelf uit te zoeken. Ook sta ik versteld dat er vele vogelaars zijn die aan de vlucht zien en het geluid horende al weten  met welke vogel ze te doen hebben. Ik kan dit wel met niet zo'n zeldzame en inheemse vogels. En ik  vind het prima zo. Uiteraard  krijg je door ervaring steeds meer kennis en dat is voldoende.







maandag 6 januari 2014

DE KUIFLEEUWERIK

Een paar jaar terug waren we op vakantie  op lesbos. Dit Grieks eiland ligt op de voorjaarsvogeltrek van veel vogelsoorten. Het reisverslag van dit eiland volgt later. Wat wel opviel dat er overal kuifleeuwerikken zaten. Over dit soort wil ik het nu hebben.

De kuifleeuwerikken staan op het punt om uit Nederland te verdwijnen. De laatste is in den Bosch gemeld. De laatste plek waar deze vogel jongen heeft gehad is in Venlo. Op tradeport noord zijn ze al jaren aanwezig . In 2011 hebben ze nog 3 jongen gehad . De laatste keer dat ik ze gezien heb was op18 april 2012 . De eestte keer was in Jan 2011. Voor mij was het toen de eerste zeldzame waarneming.

De plek waar ze zaten is en groot  tankstation en een nog grotere parkeerplaats waar de hele week vrachtauto's af en aan rijden.  Tussen deze auto's zaten de leeuwerikken hun voedsel te zoeken. Voor 30 jaar terug broedde er nog een paar duizend vogels in Nederland. Vooral de gebieden waar ze zich ophielden is verdwenen. Ze houden van rommelige ongebouwde gebieden en die zijn er niet veel meer . Alles is overal opgeruimd . Als je een keer in griekenland bent geweest dat weet dat het daar niet altijd gebeurd.

Vooral in het jaar dat ze jongen hadden ben ik regelmatig wezen kijken. De kuifleeuwerik wil niet graag gestoord worden en vliegt vrij snel weg al je te dicht bij komt. Vooral voor mensen met camera's zijn ze allergie's.  Vanuit de auto heb  ik de beste foto's gemaakt. De jongen leeuwerikken lieten je dicht bij  komen. Vooral op een plek waren het het meeste aanwezig. Tijdens een bezoek aan "De Banen" in nederweert kwam ik in gesprek met een vogelaar. Toen wij het over de kuifleeuwerikken hadden vertelde hij waarom deze  plek gewild was. Hij werkte op tradeport en voerde regelmatig meelwormen op deze plek. Ik kan mij goed voorstellen dat dit waar is.










De leeuwerikken zijn prachtige vogels om te fotograferen. Ook de veel meer voorkomende veld en boomleeuwerikken zijn prachtig getekend . Toch zijn deze soorten ook aan het verminderen.
Al met al het is zeer jammer als de kuifleeuwerik verdwijnt in Nederland, maar zolang ze in andere landen nog veel voorkomen zijn ze nog lang niet uitgestorven.

  In Nederland verdwijnen soorten maar er komen ook soorten terug. Dit alles gebeurd omdat ons land op een zeer goede wijze natuurgebieden aanlegt en teruggeeft aan de natuur.

  Soms zie een aparte leeuwerik. Regelmatig sms't Joop mij als er iets aparts te zien is. Ditmaal was het een albino  veldleeuwerik. Ik erop af  en jawel hoor het was er een.





Hopelijk komen de kuifleeuwerikken dit jaar toch weer terug in venlo zodat nog veel liefhebbers ze kan waarnemen.